Zwiększenie dostępności usług diagnostycznych

Chociaż potrzeba zreformowania świadczenia usług diagnostycznych i wprowadzenia nowego modelu usług zapewniających bezpieczne ścieżki skoncentrowane na pacjencie jest od pewnego czasu obszarem priorytetowym, wpływ Covid-19 na działalność diagnostyczną uwydatnił pilność, z jaką należy to zrobić dostarczony.

Potrzebę zreformowania diagnostyki i rozdzielenia ścieżek pomiędzy opieką doraźną i planową przedstawiono w artykule: a raport opublikowany przez NHS England w październiku, co było kontynuacją planu długoterminowego.

Pandemia Covid-19 uwydatniła szereg słabych punktów wpływających na odporność naszego systemu opieki zdrowotnej. Z Covid-19 nauczyliśmy się, że jasne oddzielenie ścieżek między opieką doraźną i planową może zminimalizować efekt domina dla całego systemu opieki zdrowotnej; konieczne jest także, aby móc skutecznie uporać się z kolejną pandemią.

Covid-19 pogorszył sytuację

Chociaż brytyjskie szpitale stosunkowo dobrze poradziły sobie z epidemią Covid-19, biorąc pod uwagę presję, pod jaką znajdowały się przed wybuchem pandemii, miała ona niepożądane skutki dla większości nieostrych części systemu opieki zdrowotnej. Wizyty zostały odwołane, badania diagnostyczne przełożone; a działania podjęte w celu zwolnienia łóżek w szpitalach wywarły negatywny wpływ na społeczną opiekę zdrowotną i zmniejszyły liczbę łóżek dostępnych w szpitalach dla pacjentów, które nie są pilne.

Jednym z najbardziej widocznych efektów był wyraźny wzrost liczby ludzie czekają na badania diagnostyczne i zabiegi. Chociaż aktywność wzrosła od czasu pierwszej blokady, nie powróciła ona jeszcze do poziomu sprzed pandemii, a liczba pacjentów jest niższa, w szczególności w przypadku tomografii komputerowej i endoskopii, ze względu na środki mające na celu zmniejszenie ryzyka zakażenia Covid-19.

Największy wpływ wywarły te osoby, które czekały najdłużej. Do września, pomimo znacznego wzrostu aktywności, jedna trzecia pacjentów znajdujących się na liście czekała na badanie obrazowe lub inne badanie diagnostyczne dłużej niż sześć tygodni, a w przypadku endoskopii odsetek ten przekraczał 50%. Liczba pacjentów oczekujących na badanie endoskopowe dłużej niż 13 tygodni spadła ze swojego najwyższego poziomu w czerwcu, ale oczekuje się, że ostatnia fala Covid-19 spowoduje dalsze zakłócenia w świadczeniu usług.

Niepokój budzą także „ukryte zaległości” w zakresie odroczonych skierowań, ponieważ wydłuża się także czas oczekiwania na wizytę u konsultanta. W systemie kierowanym przez konsultantów, w którym przepływ pacjentów jest ograniczony, oczekiwanie na wizytę u konsultanta staje się wąskim gardłem.

Reforma usług diagnostycznych

Pandemia stworzyła jednak także szansę na zmiany. W miarę rozwoju sytuacji uwaga przesunęła się z poszukiwania rozwiązań na doraźny kryzys, przy wykorzystaniu krótkoterminowych rozwiązań tymczasowych, takich jak szpitale Nightingale, na przystosowanie się do życia z ryzykiem Covid-19 w dłuższej perspektywie. Ponownie położono nacisk na poszukiwanie większej wbudowanej odporności na przyszłość.

Konieczność radykalnej poprawy sposobu świadczenia usług diagnostycznych była powszechnie uznawana przed pandemią, przy czym popyt gwałtownie wzrósł, zwłaszcza w ciągu ostatnich pięciu lat, co doprowadziło do wzrostu liczby naruszeń sześciotygodniowego standardu diagnostycznego w ostatnich latach.

Dostęp do sprzętu i obiektów endoskopowych był znacznie utrudniony już przed pandemią, zwłaszcza w przypadku kolonoskopii. Szacunki na podstawie Zrób to dobrze za pierwszym razem (PREZENT) programu wskazują, że około 20 trustów NHS będzie prawdopodobnie wymagać całkowitej przebudowy swoich obiektów endoskopowych, a inne wymagają ulepszenia.

Chociaż nie istnieje krajowy rejestr aktywów placówek endoskopowych, raport opublikowane dwa lata temu przez Public Policy Projects we współpracy z Vanguard wykazało, że około 25% szpitali posiada zestawy i sprzęt do odkażania endoskopowego starsze niż dziesięć lat.

Oczywiście nie chodzi tylko o inwestycje w budynki i sprzęt. Oprócz zwiększenia wydajności konieczne będzie zwiększenie liczby pracowników, a nowe modele usług będą musiały zapewniać pełen zestaw usług diagnostycznych poza placówkami szpitalnymi.

Diagnostyka: Regeneracja i odnowa

Proponowane rozwiązanie zostało przedstawione w pkt najnowszy raport, na podstawie przeglądu usług diagnostycznych zleconych przez NHS England w ramach Plan długoterminowy. Opowiada się za oddzieleniem, gdzie to możliwe, diagnostyki ostrej i planowej, a zgodnie z propozycją w społeczności, z dala od oddziałów szpitalnych, utworzonoby niezależne centra diagnostyczne, które zapewniałyby „punkty kompleksowej obsługi” w zakresie ocen diagnostycznych.

W raporcie podkreślono potrzebę zwiększenia wydajności i stwierdzono, że w funduszach NHS potrzeba około 200 nowych sal do endoskopii, aby pokryć bieżący wzrost zapotrzebowania i umożliwić planowane rozszerzenie programu badań przesiewowych jelit. Stwierdzono również potrzebę wymiany całego istniejącego sprzętu do obrazowania starszego niż 10 lat, a także potrzebę zwiększenia możliwości skanowania CT o 100% w ciągu najbliższych pięciu lat. Dostępność tomografów komputerowych w przeliczeniu na populację w Wielkiej Brytanii jest znacznie niższa niż w innych krajach rozwiniętych.

Takie podejście przyniosłoby znaczne zmniejszenie liczby pacjentów przebywających na oddziałach intensywnej terapii i usprawniłoby cały system opieki zdrowotnej. Od czasu publikacji raport spotkał się z powszechnym przyjęciem i jeśli zalecenia zostaną w pełni wdrożone, będzie to zapowiedzią znacznych inwestycji w siłę roboczą, sprzęt i obiekty.

Bardziej elastyczne podejście

Wzrost wydatków kapitałowych o 2,3 miliarda funtów w roku 2021/22 ogłoszony w ramach najnowszego przeglądu wydatków, który obejmuje 325 milionów funtów na urządzenia diagnostyczne, takie jak skanery MRI i CT, oraz wymianę starego sprzętu do obrazowania, w pewnym stopniu pomoże pokryć koszty .

Pytanie brzmi, czy to wystarczy i czy wkrótce zobaczymy efekty, aby realnie wpłynąć na czas oczekiwania i wyniki pacjentów w perspektywie krótko- i średnioterminowej. Wdrożenie zaleceń zawartych w raporcie będzie wymagało czasu, ale czy przy rosnących z miesiąca na miesiąc zaległościach czekanie jest dobrym rozwiązaniem?

Wyraźne oddzielenie ścieżek jest już możliwe do osiągnięcia przy wykorzystaniu istniejących elastyczna infrastruktura opieki zdrowotnej, które można ustawić bliżej pacjentów jako integralną część zintegrowanej sieci opieki. Mobilne i modułowe jednostki do obrazowania i endoskopii można ustawić w niemal dowolnym miejscu, aby w bardzo krótkim czasie stworzyć samodzielną, wolną od Covid-19 placówkę diagnostyczną.

Chociaż jednostki mobilne są często wykorzystywane w celu zapewnienia większej elastyczności na terenie szpitala, idealnie nadają się również do przybliżania usług pacjentom. W ramach zintegrowanego systemu opieki mobilna infrastruktura, dostępna dla szeregu procedur specjalistycznych i ogólnych, może być zlokalizowana w przychodni lekarskiej, szpitalu środowiskowym, gabinecie stomatologicznym lub innej placówce opieki zdrowotnej.

Korzyści z mobilnych jednostek opieki zdrowotnej w tym kontekście są oczywiste. Ich elastyczny charakter i możliwość przenoszenia w inne miejsce oznacza, że niektóre typy jednostek mobilnych już odgrywają ważną rolę w świadczeniu usług pacjentom w społeczności. Infrastruktura mobilna może ewoluować i zmieniać się w miarę zmieniających się potrzeb, a także można ją szybko dostosować do reagowania na sytuacje awaryjne.

Dostarczanie opieki zdrowotnej społeczności

Aby zapewnić opiekę zintegrowaną, konieczne jest przyjęcie perspektywy całego systemu. Istotnym elementem elastycznego i odpornego systemu opieki zdrowotnej jest zdolność do łączenia zasobów na większym obszarze, co umożliwia świadczenie usług wtedy i tam, gdzie są one najbardziej potrzebne. Zawsze tak było, ale pandemia Covid-19 zwiększyła zapotrzebowanie na solidne zintegrowane systemy opieki, a nie będzie to możliwe, jeśli nie będziemy mieli wystarczająco elastycznego ośrodka, aby zaspokoić szeroki zakres potrzeb ICS.

Kluczem do powodzenia tego podejścia jest rozwój sieci współpracy, ponieważ nowy sprzęt diagnostyczny, taki jak skanery i endoskopy, jest kosztowny, a wykorzystanie każdego nowego obiektu będzie musiało zostać zmaksymalizowane. Ze względów praktycznych i finansowych liczba lokalizacji, w których będzie można umieścić skaner MRI lub pracownię endoskopową, będzie ograniczona, co oznacza, że wielu pacjentów nadal będzie musiało dojeżdżać na pewną odległość do centralnej lokalizacji.

Dzięki infrastrukturze mobilnej placówkę można jednak przenosić pomiędzy lokalizacjami, aby świadczyć usługi bliżej pacjentów. Elastyczność oferowana przez mobilne jednostki opieki zdrowotnej oznacza, że można stworzyć sieć, w ramach której placówki podstawowej opieki zdrowotnej, szpitale środowiskowe i inne placówki opieki zdrowotnej będą wspólnie korzystać z centralnych zasobów diagnostycznych za pomocą systemu typu „hub-and-spoke”.

Można to zapewnić, wykorzystując kombinację obiektu odbiorczego, czyli „jednostki dokującej”, oraz szeregu mobilnych placówek opieki zdrowotnej. Jednostka dokująca jest skonfigurowana z odpowiednimi przyłączami, takimi jak media i korytarze łączące, w ramach przygotowań do przyjęcia obiektu mobilnego, co umożliwia łatwe i szybkie podłączenie obiektów mobilnych.

Taki system daje dostawcom niemal natychmiastowy dostęp do w pełni wyposażonej placówki diagnostycznej. Urządzenia mobilne można następnie łatwo przenosić w obrębie sieci i szybko instalować w innym miejscu. W ramach sieci współpracy można wybrać zakres usług klinicznych odpowiadających zapotrzebowaniu i potrzebom opieki zdrowotnej na danym obszarze lub oferować różne specjalistyczne placówki w trybie rotacyjnym.

Do kluczowych korzyści wynikających ze zwiększenia dostępu do usług przy użyciu elastycznej infrastruktury należy to, że zapewnia ono rozwiązanie o niskim ryzyku i mniej kapitałochłonności, z elastyczną strukturą cenową. Oferuje również niskie ryzyko operacyjne, ponieważ konserwacją i naprawami zajmuje się dostawca obiektu. Dzięki takiemu elastycznemu rozwiązaniu koszty kontraktowania, personelu i wyposażenia obiektu, a także korzyści z niego płynące, mogłyby być dzielone pomiędzy usługodawcami.

Alternatywnie jednostki mobilne i modułowe można łączyć, tworząc samodzielne, stałe centrum diagnostyczne o niemal dowolnym układzie, obejmujące poczekalnie dla pacjentów, sale konsultacyjne, sale skanowania i procedury, cały sprzęt specjalistyczny, stanowiska pooperacyjne oraz pomieszczenia dla personelu i pacjentów.

Rozwiązanie skoncentrowane na pacjencie

Ostatecznie celem reformy, jak wskazano w raporcie NHS, jest skrócenie czasu oczekiwania zarówno w przypadku nagłych, jak i planowych zabiegów oraz przyczynienie się do poprawy wyników leczenia pacjentów. Realizacja planu będzie jednak wymagała czasu, a aby osiągnąć kluczowe cele, w tym wczesną diagnostykę pacjentów chorych na raka, pilnie potrzebne jest rozwiązanie.

Stosowanie podejścia partnerskiego i pozyskiwanie możliwości od dostawców, którzy mogą wspierać system opieki zdrowotnej i współpracować z nim, może przynieść znaczne korzyści. Istnieją już rozwiązania, które można wdrożyć bez konieczności oczekiwania na przeszkolenie i rekrutację specjalistów, zatwierdzenie budżetów kapitałowych, dokonanie zakupów sprzętu na dużą skalę i budowę budynków, co oznacza, że korzyści mogą być znacznie szybciej przekazane pacjentom.

W miarę jak w nadchodzących latach ICS przyspieszą ewolucję, elastyczna infrastruktura opieki zdrowotnej będzie odgrywać coraz ważniejszą rolę w zwiększaniu dostępności usług diagnostycznych. Oprócz poprawy doświadczeń pacjentów, zwiększenie lokalnego dostępu do usług może również zwiększyć zainteresowanie badaniami przesiewowymi i procedurami diagnostycznymi. Jeśli w dającej się przewidzieć przyszłości klinicyści w dalszym ciągu będą usprawniać kierowanie pacjentów i korzystać z wirtualnych konsultacji na podobną skalę jak obecnie, korzyści te będą z czasem tylko rosnąć.

Artykuł ten ukazał się po raz pierwszy w czwartym wydaniu miesięcznika Czasy szpitalne czasopismo.