Paul Super, konsultant chirurgii, wspomina prawie sześć lat pracy na mobilnych salach operacyjnych Vanguard

Paul i Chris opowiadali o tym, jak trzy mobilne sale operacyjne Vanguard z przepływem laminarnym, obsługiwane przez zespoły kliniczne Vanguard, odegrały kluczową rolę w realizacji zmieniających się celów University Hospitals Birmingham w ramach współpracy trwającej prawie sześć lat. Paul bardzo chwali sale operacyjne, a umiejętności, nastawienie i zaangażowanie pracowników Vanguard zrobiły jeszcze większe wrażenie.

Dla lepszego zrozumienia, istnieje studium przypadku, Tutaj.

Aby poznać inny punkt widzenia na tę współpracę, zapoznaj się z wywiadem z Natalie Arnold, kierownikiem ds. operacyjnych UHB. Tutaj.

Chris:

Paul, naprawdę miło cię dziś widzieć i naprawdę doceniam, że przyszedłeś ze mną porozmawiać. Myślę, że najlepszym miejscem na początek jest po prostu przedstawienie się, kim jesteś i jaką rolę pełnisz tutaj w szpitalu.

Paweł:

Bardzo miło mi. Jestem chirurgiem ogólnym i pracuję w tym szpitalu od 25 lat. Moją specjalnością jest łagodna chirurgia górnego odcinka przewodu pokarmowego, w tym chirurgia bariatryczna. A moje zobowiązania menedżerskie obejmowały lata 2017–2022. To okres pięciu lat. Byłem kierownikiem ds. usług klinicznych w zaufaniu, które miało jurysdykcję nad 75, 76 teatrami.

Chris:

Doskonale. I dlatego, jak powiedziałeś, byłeś tutaj na początku, kiedy mieliśmy nasz pierwszy teatr na terenie Solihull w 2019 roku. Byłoby naprawdę dobrze, gdybyś zrozumiał, jaka myśl stała za tym, żeby pięć lat temu na terenie znajdował się teatr Vanguard…

„Nie mogliśmy przeprowadzić operacji pęcherzyka żółciowego w jednym z istniejących teatrów, ponieważ tak wielu użytkowników już z nich korzystało. Zawsze brakowało nam zasobów teatralnych. Mając to na uwadze, pojawiła się sugestia, aby zlecić budowę teatru Vanguard dla trustu... I udało nam się osiągnąć te cele, mając samodzielny teatr wykonujący tylko tę operację”.

– Paul Super, konsultant chirurgii górnego odcinka przewodu pokarmowego, University Hospitals BirminghamSmith

Paweł:

Tak, w 2019 roku, to było przed Covidem. Szukaliśmy dodatkowych miejsc na sali operacyjnej i mieliśmy dwie opcje. Mogliśmy albo wprowadzić pracę wieczorową i weekendową, albo spróbować rozszerzyć sale operacyjne. Chirurgia górnego odcinka przewodu pokarmowego istniała w czterech różnych miejscach i mieliśmy problem z wykonaniem operacji pęcherzyka żółciowego. Listy oczekujących były bardzo długie, a wielu lekarzy i chirurgów wykonywało operacje pęcherzyka żółciowego, ale wszystko odbywało się inaczej i naprawdę, niezbyt wydajnie.

Istniał wymóg wykonywania operacji pęcherzyka żółciowego w nagłych przypadkach i posiadania ścieżki, która umożliwiłaby umieszczenie ich na listach zabiegów do wyboru. Mając to wszystko na uwadze, pomyśleliśmy, że dobrym pomysłem byłoby skonsolidowanie wszystkich operacji pęcherzyka żółciowego w jednym teatrze. I szybko stało się jasne na wszystkich spotkaniach, które odbyliśmy, że nie możemy przeprowadzać operacji pęcherzyka żółciowego w jednym z istniejących teatrów, ponieważ tak wielu użytkowników już z nich korzystało. Zawsze brakowało nam zasobów teatralnych. Mając to na uwadze, pojawiła się sugestia, aby zlecić utworzenie teatru Vanguard dla trustu, wrzucono do witryny, a jeden teatr stałby się teatrem wykorzystywanym do laparoskopowej cholecystektomii. I rzeczywiście, to właśnie podjęliśmy.

Chris:

Czy wie Pan, czy wówczas rozważano inne opcje i dlaczego wybrano właśnie Vanguard?

Paweł:

Cóż, opcje, które były wówczas dostępne, to wyrzucenie ludzi z istniejących teatrów, co nie zostałoby dobrze przyjęte, lub przejście na pracę w weekendy i w nocy, aby stworzyć dodatkową przepustowość. I oczywiście ludzie przeniesieni z istniejącego teatru musieliby przyjąć te wieczorne i weekendowe listy. I mieliśmy mnóstwo personelu, przynajmniej personelu medycznego, aby wykonywać operacje i znieczulenia. I po prostu nie mieliśmy miejsca, aby ich umieścić.

Mając to na uwadze, oczywistym rozwiązaniem było zbudowanie nowego teatru. Cóż, to nie byłoby wystarczająco szybkie. Więc wzięliśmy teatr Vanguard.

Chris:

A podczas rozmów, które prowadziliśmy, stało się jasne, że podeszłaś do całej strony lap chole zupełnie inaczej. I wiem, że już trochę o tym wspomniałaś, ale czy możesz opisać, co było innowacyjnego w sposobie, w jaki podeszłaś do aktywności lap chole i jakie rezultaty zaczęłaś dzięki temu osiągać?

Paweł:

Mieliśmy coraz dłuższe listy oczekujących, a lap choles wykonywali zbyt liczni ludzie w zbyt wielu różnych teatrach, co po prostu wprowadzało dość wyraźne nieefektywności. Wyznaczając jeden obszar teatru do wykonywania lap choles dla trustu, musieliśmy tylko wymyślić odpowiedni harmonogram, w którym wszyscy, którzy obecnie je wykonują, przychodzili i wykonywali je w tym jednym teatrze na podstawie umowy.

W moim przypadku przychodziłem dwa razy w miesiącu, a w pozostałe dni wracałem do swojego normalnego teatru i wykonywałem inne prace, ale nie operacje pęcherzyka żółciowego. Oznaczało to, że mogliśmy lepiej zaplanować pojemność. Teatr przyjmował 5 lub 6 zabiegów laparoskopowych co osiem godzin dziennie. Mogliśmy zostawić w tym miejscu wakat lap chole lista pilnych przypadków zapalenia trzustki i pęcherzyka żółciowego, które wystąpiły jako nagłe przypadki, takie jak zapalenie trzustki i zapalenie pęcherzyka żółciowego. Mogą zostać umieszczeni na zaplanowanych listach w ciągu kilku tygodni.

Udało nam się osiągnąć te cele dzięki temu, że w oddzielnym teatrze przeprowadzano właśnie tę operację.

Chris:

I myślę, że wiele się zmieniło od czasu Covid. Teraz za chwilę przejdę do omówienia Covid. Ale cały wpływ dotyczący list oczekujących i pacjentów czekających dłużej niż, jak sądzę, ideał i cel, brzmi tak, jakby zmiany, które wprowadziłeś konkretnie w zakresie laparoskopii, naprawdę pomogły przełamać wyzwania, które miałbyś w związku z pacjentami czekającymi zbyt długo w tamtym momencie.

Paweł:

Cóż, nadeszło w dobrym momencie, ponieważ, mimo że było to przed Covidem, posiadanie nowego teatru po prostu zwiększyło pojemność. W tamtym czasie trust miał ponad 70 teatrów, a jeden dodatkowy teatr nie brzmi zbyt wiele, ale to jest jak wzrost pojemności o 1,5%. Oznaczało to po prostu, że lista oczekujących nie rosła już, a z tego powodu zaczęła się zmniejszać.

Chris:

Więc już rozmawialiśmy o Covidzie. Wspomniałem o tym przed chwilą. Jak więc teatr był wykorzystywany podczas Covid?

Paweł:

Obszar ten był wyjątkowy, ponieważ Vanguard został utworzony na terenie szpitala Solihull. Mamy cztery placówki w zaufaniu i w dwóch z nich pacjenci z Covid i osoby, które mogą mieć Covid, mogły być dość łatwo oddzielone od pacjentów przebadanych na zielonej ścieżce, którzy przybyli na planowaną operację w obszarze wolnym od Covid. Jeśli chodzi o ten konkretny szpital w Solihull, wydawało się oczywiste, że mamy mnóstwo łóżek, ale tak naprawdę nie mieliśmy zbyt dużego przepływu pacjentów w nagłych wypadkach.

Tak więc, zatrzymując cały napływ pacjentów do Solihull, rozwiązaliśmy problem posiadania szpitala wolnego od Covid. Ale czego nie mieliśmy, to przestrzeń operacyjna, ponieważ były tu tylko cztery sale operacyjne plus dwie sale operacyjne. Tak więc mamy ogromny szpital z ośmioma oddziałami, dziesięcioma oddziałami i mieliśmy tylko sześć sal operacyjnych, co nie było wystarczające dla liczby oddziałów, które mieliśmy.

Na szczęście mieliśmy już tu jeden teatr Vanguard, ale to nie było wystarczające.

Chris:

Co właściwie prowadzi mnie do następnego punktu. Więc wyzwania po Covidzie, jeśli chodzi o zaległości w zajęciach fakultatywnych, które zostały dobrze udokumentowane, jeśli w ogóle, to nadal się nasilają w ciągu ostatnich kilku lat. Więc przeszliśmy z jednego teatru do trzech teatrów i dodatkowego personelu, tak naprawdę. Więc dobrze byłoby zrozumieć logiczny proces stojący za tym i rodzaj aktywności, którą wykonywaliście w tych teatrach w ciągu ostatnich kilku lat.

Paweł:

Odkryliśmy, że po Covid mieliśmy ogromne zaległości, które znacznie wzrosły w trakcie Covid. Nawet przy sposobie pracy po Covid nasze listy oczekujących nadal powoli rosły, ponieważ nie mieliśmy tak dużej przesiewowej zdolności na zielonej ścieżce, aby poradzić sobie z zaległościami w przypadkach. Ale mieliśmy dobre doświadczenia z Vanguard, ponieważ korzyścią, jaką mamy jako fundacja z Vanguard, jest to, że sale operacyjne są usuwane na miejscu, a personel pielęgniarski jest dostarczany przez organizację Vanguard, a resztę mogliśmy zapewnić. Mieliśmy chirurgów, mieliśmy anestezjologów, a potrzebowaliśmy większej pojemności sali operacyjnej dla tej placówki. Zaplanowaliśmy zainstalowanie dwóch kolejnych Vanguard, a gdy zostały uruchomione i uruchomione, szybko zajęliśmy się zaległościami i stopniowo dość szybko spadły.

Chris:

A jeśli chodzi o wszechstronność i specjalności, które wprowadzałeś do różnych teatrów, czy mógłbyś opowiedzieć mi o rodzaju działalności, którą prowadziłeś?

Paweł:

Cóż, dla nas oczywiste było, aby spróbować uczynić to jak najbardziej specjalistycznym. Więc jeden z Vanguard pozostał górnym blokiem operacyjnym GI, ponieważ był to cały laparoskopowy zabieg, a tace na sprzęt były w zasadzie skończoną liczbą. Wiedzieliśmy więc, że nie chcemy przynosić narzędzi z innych części szpitala.

Więc przechowywanie nie było problemem, jeśli mogliśmy ograniczyć je do 1 lub 2 specjalności, i myślę, że jest to równie ważne dla personelu pielęgniarskiego pracującego na salach operacyjnych. Więc specjalności, które trafiły na sale operacyjne Vanguard, to takie rzeczy jak chirurgia plastyczna, chirurgia urologiczna, chirurgia górnego odcinka przewodu pokarmowego i przewodu pokarmowego, ponieważ mają dość podobne dopasowanie krzyżowe, a także chirurgia bariatryczna.

Chris:

Okej. A jak Ci się pracowało z zespołami Vanguard i jak dobrze zintegrowali się z szerszym zespołem szpitalnym?

Paweł:

Praca z Vanguard była przyjemnością, prawdziwą przyjemnością. Myślę, że są, jak mówię, etatowym personelem zawodowym, ale tak samo jest z naszym kręgosłupem. Myślę, że przychodzą z pewnym stopniem motywacji do wykonania zadania i po raz pierwszy od dłuższego czasu widzieliśmy bardzo produktywne listy.

Chris:

I myślę, że ta produktywność, którą właśnie opisałeś, może być naprawdę dobra, żeby dowiedzieć się, jak przebiegała praca nad zaległościami i na jakiej pozycji jesteś teraz, bo myślę, że niedługo otworzysz zupełnie nowe teatry.

Paweł:

Myślę, że być może z powodu sukcesu Vanguard i faktu, że mieliśmy wolne miejsca na oddziałach dla przyjęć pacjentów, dość szybko stało się jasne, że jeśli moglibyśmy po prostu zbudować więcej stałych sal operacyjnych w tym miejscu, byłoby to odpowiedzią na rosnącą populację i pozostałoby zieloną, bezpieczną ścieżką dla pacjentów. I myślę, że po raz pierwszy w całej mojej karierze, pracując początkowo z Vanguard w tym miejscu od czasu Covid i później, że tak naprawdę nie mamy obaw o łóżka. Wcześniej mieliśmy może 10 lub 15% pacjentów odwołanych w danym dniu, ponieważ po prostu nie mieliśmy wystarczającej liczby łóżek.

Fakt, że Vanguard był w stanie zainstalować tutaj jednostki Vanguard tak szybko i mogliśmy kontynuować operacje planowe po Covid, sprawił, że zdaliśmy sobie sprawę, że nie odwołujemy nikogo z powodu łóżek. Następnie utworzenie nowego bloku operacyjnego, którego przygotowanie zajęło tylko dwa i pół roku. Zajęliśmy się zaległościami i teraz osiągnęliśmy poziom, który można opanować, i nie możemy się doczekać, aby je uporać.

Chris:

Świetnie. Jak inni konsultanci odnieśli się do pracy w teatrach?

Paweł:

Szczerze mówiąc, sale operacyjne wydają się mniejsze niż niektóre z głównych sal operacyjnych, ale pod koniec dnia potrzebujemy tylko pacjenta na stole operacyjnym, tacy z narzędziami i trzech, może czterech osób wokół pacjenta. W moim przypadku wykonuję operacje laparoskopowe. Więc potrzebujemy systemu regałowego na sali operacyjnej do operacji laparoskopowych. Ale wiesz, przestrzeń do wykonywania operacji nie była problemem.

Chris:

I wyobrażam sobie, że masz tendencję do przyzwyczajania się do pracy w zespole. I dość szybko czujesz się pewnie, na tej podstawie.

Paweł:

Uważam, że to niezwykle ważne i że gdy chirurg jest już w zespole i przyjmuje tych samych członków lub tę samą grupę osób, co tydzień, zawsze istnieje pewność między anestezjologiem i tym, ile to potrwa, chirurgiem i personelem sali operacyjnej, który ma pewność, czego chirurg od niego wymaga. A wszystko to składa się na coraz większą wydajność i wykonanie większej ilości pracy.

Chris:

O to właśnie chodzi w końcu, chodzi o pomoc pacjentom, prawda? Tak więc tygodnie z dala od nowych sal operacyjnych. Minęło pięć lat, myślę, że pracowałeś tutaj nad Vanguard. Więc byłoby dobrze uzyskać kilka refleksji, jak to znalazłeś przez ostatnie pięć lat i jakiekolwiek ostateczne przemyślenia, naprawdę...

Paweł:

Myślę, że będzie smutno, kiedy nie będę już w Vanguard. Czekam na nowe teatry, ale myślę, że będę tęsknił za starym zespołem.

Chris:

Dobrze to słyszeć i pewnie wytniemy to małe zdanie, jak sądzę! Więc, Paul, czy masz jakieś inne ostatnie refleksje? Właśnie patrzysz wstecz na decyzje, które zostały podjęte i wspaniałą pracę, którą wykonałeś dla pacjentów tutaj w szpitalu Solihull.

Paweł:

Myślę, że więcej trustów powinno rozważyć Vanguard i być może, wiesz, programy i referencje dadzą im pewność siebie, aby utworzyć oddział Vanguard. A jeśli naprawdę potrzebują dodatkowego teatru i nie mają personelu pielęgniarskiego, to Vanguard jest idealny.

Chris:

Okej. Cudownie. To było naprawdę pomocne. Dziękuję za rozmowę.